به گزارش فرا آهن زنده رود، فولاد یکی از ارکان اصلی صنعت و اقتصاد در هر کشور، از جمله ایران، به شمار میرود. این محصول استراتژیک نه تنها در ساختوساز و زیرساختها بلکه در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی و تولید تجهیزات صنعتی نقش کلیدی دارد. فولاد نماد خودکفایی، استقلال اقتصادی و توسعه پایدار است. با توجه به ظرفیتهای عظیم معدنی و نیروی کار ماهر، صنعت فولاد ایران پتانسیل تبدیل شدن به یکی از قطبهای تولید فولاد در جهان را دارد و با وجود چالشهای موجود، توانسته است در جمع 10 تولیدکننده برتر فولاد جهانی قرار گیرد.
برای حفظ سهم بازار جهانی، تأمین مالی پروژههای جاری در صنعت فولاد و افزایش سرمایه در گردش این صنعت ضروری است. توجه ویژه به سودآوری و بازدهی، و اتخاذ سیاستهای مناسب میتواند به تأمین مالی تولیدی کشور کمک کرده و زمینهای جذاب برای ورود سرمایهگذاران خرد فراهم آورد.
صنعت فولاد ایران با چالشهایی نظیر کمبود سرمایه، نوسانات بازار، تحریمها و رقابت شدید جهانی روبرو است. این چالشها محدودیتهایی برای رشد و توسعه این صنعت ایجاد کرده و مانع تحقق پتانسیلهای آن میشود. یکی از بزرگترین مشکلات تأمین مالی است که پروژههای بزرگ و سرمایهبر این صنعت نیازمند منابع مالی زیادی هستند که تأمین آنها از طریق روشهای سنتی نظیر بانکها و سرمایهگذاران بزرگ همواره دشوار بوده است.
در سالهای اخیر، سرمایههای خرد به سمت بازارهای غیرمولد نظیر ارز، خودرو، مسکن و طلا حرکت کرده است. در این شرایط، سرمایهگذاری در تولید فولاد توجه زیادی را جلب نکرده است، چرا که علاوه بر عدم جذابیت، راهکار مشخصی برای ورود به این حوزه وجود نداشته است.
تولیدکنندگان فولادی اکنون با مشکلاتی نظیر کاهش سوددهی در شرایط تورم مستمر و کاهش تمرکز بر کیفیت و کمیت تولید مواجه هستند.
با هدف رسیدن به تولید 55 میلیون تن فولاد خام تا سال 1404 و 66 میلیون تن تا افق 1410، صنعت فولاد ایران میتواند ارزآوری قابل توجهی داشته باشد، اما تحقق این اهداف نیازمند سرمایهگذاری در بخشهای مختلف نظیر آب، برق و گاز است که کمبود آنها چالشهایی جدی برای صنعت ایجاد کرده است.
به نظر میرسد بزرگترین مانع در دستیابی به ظرفیتهای تولید مورد نظر، تأمین مالی و سرمایهگذاری است و تأمین مالی جمعی میتواند راهکاری برای ایجاد شفافیت و افزایش رغبت سرمایهگذاران خرد باشد.
صنایع بالادستی و پاییندستی فولاد به گردش مالی بالایی نیاز دارند تا بتوانند ظرفیت تولید را به حداکثر برسانند. بنابراین، ظرفیتهای صادراتی و خالی موجود در این صنعت نیازمند روشهای نوین تأمین مالی است.
ضرورت تحول در مدل تأمین مالی صنعت فولاد به شدت احساس میشود. تأمین مالی جمعی به عنوان یک روش نوین و کارآمد میتواند به تأمین مالی پروژههای مختلف و ایجاد مشارکت گستردهتر از مردم و فعالان اقتصادی در توسعه این صنعت کمک کند. با استفاده از پلتفرمهای آنلاین و شبکههای اجتماعی، شرکتهای فولادی میتوانند پروژههای خود را به عموم معرفی کرده و از سرمایههای خرد برای تأمین مالی طرحهای توسعهای استفاده کنند.
علاوه بر تأمین پول و سرمایه، تأمین مالی جمعی میتواند به افزایش شفافیت و پاسخگویی شرکتها، ایجاد ارتباط نزدیکتر بین تولیدکنندگان و مصرفکنندگان، و تقویت فرهنگ کارآفرینی و نوآوری در صنعت فولاد کمک کند. همچنین، جذب سرمایههای خرد میتواند به توزیع عادلانهتر ثروت و کاهش تمرکز آن در دست عدهای معدود کمک کند.
در نهایت، تأمین مالی جمعی میتواند به عنوان ابزاری قدرتمند، صنعت فولاد ایران را متحول کرده و به سمت رشد و توسعه پایدار هدایت کند. این روش میتواند به ایجاد صنعتی قوی، رقابتی و دانشبنیان کمک کرده و نه تنها به اقتصاد کشور بلکه به بهبود زندگی مردم و ایجاد اشتغال پایدار نیز منجر شود.
